Μια βραδιά κοντά σε έναν θρύλο!

Κοντά 30 χρόνια πίσω. Αλλά από τις στιγμές που δεν φεύγουν από τη μνήμη. Οι σελίδες του προσωπικού ημερολογίου κιτρινίζουν και άλλες ξεφτίζουν, αλλά οι μνήμες από εκείνη τη συνάντηση παραμένουν ζωντανές. «ΤΑ ΝΕΑ», διαχρονικά πρωτοπόρα και με επιρροή σε ό,τι σχεδιάζουν, είχαν κανονίσει συνάντηση – δείπνο σε εστιατόριο της Αθήνας, στο πιο φημισμένο ξενοδοχείο, με τρεις προπονητές και ενόψει της έναρξης της αγωνιστικής περιόδου, του πρωταθλήματος ’93-’94. Το εγχείρημα, αρκετά δύσκολο. Αλλά ο στόχος επετεύχθη! Στη μεγάλη ροτόντα, τρεις εκπρόσωποι της Γιουγκοσλαβίας. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ. Ο Λιούπκο Πέτροβιτς για τον Ολυμπιακό. Και ο Ιβιτσα Οσιμ του Παναθηναϊκού. Ανάμεσα σε αυτούς τους κολοσσούς, σε πιάνει δέος. Από κοντά και ο φίλος Δημήτρης Παναγιωτάκης, διερμηνέας του Οσιμ. Αλλά και οι υπέροχοι συνάδελφοι Μανώλης Σαριδάκης και Δημήτρης Μώρος. Οι ομάδες συναίνεσαν – αλίμονο αν δεν το έκαναν, ανοιχτά τα μυαλά. Οι ώρες κύλησαν σαν νερό. Ο προκαθορισμένος χρόνος της κουβέντας πήγε πίσω και όλο και πιο πίσω. Το κρασί έρρεε, το φαγητό ήταν απλά η αφορμή για συζήτηση εις βάθος και όχι μόνο για τα αθλητικά δρώμενα. Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, θυμάμαι, κάποιες στιγμές έφερε και ύψωμα των τόνων ανάμεσα σε δύο από τους συνδαιτυμόνες. Τους… ψηλούς. Αυτούς που δεν νέρωναν το πιοτό στο ποτήρι τους και δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους. Ολοι με διάθεση να «ακουμπήσουν» και άλλα θέματα της επικαιρότητας για να αποδειχθεί πως οι άνθρωποι του αθλητισμού στέκονται παντού και με επάρκεια μεγάλη. Ο Οσιμ, που «έφυγε» προχθές, ένας θρύλος του ποδοσφαίρου και προσωπικότητα τρομερή. Τον άκουγες και ήθελες να ρουφήξεις κάθε του λέξη που ήταν ένα μάθημα για τη ζωή. Ισως ήρθε στον ΠΑΟ λόγω του πολέμου. Αφησε το στίγμα του, οι ατάκες του ισοδυναμούσαν με μαχαιριές στις συνειδήσεις, δεν δίστασε να χαλάσει τις σχέσεις του με ορισμένους, να κάνει τομές προκειμένου να εφαρμόσει όσα αληθινά πίστευε ότι ήταν τα σωστά. Το έκανε. Αλλά έφυγε χωρίς δόξα και δίχως να πάρει τα μπράβο που ίσως του άξιζαν. Και το φοβερό; Αργότερα, τον αποθέωσαν αυτοί που του άσκησαν κριτική σκληρή, κάποιοι που τον πολέμησαν και δεν τον άφησαν να εξελίξει το Τριφύλλι. Αλλά αυτό συμβαίνει συχνά με τους ανθρώπους. Πηγαίνουν με τη φορά του ανέμου. Και τότε, αρκετοί ήταν αυτοί που ζητούσαν να απαλλαγεί ο ΠΑΟ από τις παραξενιές ενός «δασκάλου». Για να βρουν ξανά χώρο να ελιχθούν όσοι μόνο διχασμό ξέρουν να σπέρνουν.