Η διαμαρτυρία όσων χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα και ιδιαίτερα το Facebook εδράζεται σε πραγματικά περιστατικά, καρατσεκαρισμένα. Τις τελευταίες ημέρες, συστηματικά, το Facebook, τουλάχιστον το ελληνικό, αποκλείει συστηματικά χρήστες του που δημοσιεύουν ειδήσεις, φωτογραφίες και σχόλια από το μέτωπο της Ουκρανίας και, κυρίως, όσους αναφέρονται στην εισβολή της Ρωσίας σε ανεξάρτητη χώρα και στα εγκλήματα των ρωσικών δυνάμεων. Τις τελευταίες ημέρες, οι ποινές σε χρήστες, με την αιτιολογία μάλιστα της διακίνησης απ’ αυτούς «ρητορικής μίσους», διευρύνονται και αφορούν ακόμα και αναδημοσιεύσεις κειμένων από ελληνικές και ξένες εφημερίδες ή από ιστότοπους που και διασταυρώνουν και προσέχουν ιδιαίτερα τα κείμενά τους.

Δικαίως διαμαρτύρονται οι κομμένοι, που υποστηρίζουν ότι δεν δικαιολογείται η λογοκρισία τους επειδή δεν μπορεί να είναι ρητορική μίσους η αποδοκιμασία της πολεμικής μηχανής του εισβολέα ή η έκθεση των εγκλημάτων του. Ούτε είναι ρητορική μίσους η αναπαραγωγή εικόνων που δείχνουν την καταστροφή και τεκμηριώνουν τα εγκλήματα.

Σε κάθε περίπτωση, το ελληνόφωνο Facebook φαίνεται ότι αναπτύσσει μια περίεργη ευαισθησία, που εκκινεί από μια ουδετερότητα τύπου «η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει» και καταλήγει σε έναν καλυμμένο φιλοπουτινισμό. Πρακτική δυσανάλογη για τον δημόσιο διάλογο στον ελεύθερο κόσμο. Μέγα φάουλ.