«Το “κανονικό” περιέχει ήδη και το “απειλητικό”»

Με τις πρώτες εικόνες της «Βληχής» το φως του τηνιακού τοπίου εναλλάσσεται με φωτοσκιάσεις. Και ένα συνηθισμένο για την αγροτική οικονομία – και τις λαϊκές δοξασίες – κατοικίδιο δείχνει απ’ την αρχή τις διαθέσεις του για να γίνει «συμπρωταγωνιστής». Οι κατσίκες που περιφέρονται, τρέχουν, δείχνουν την κατεύθυνση στο αγροτικό όχημα εντάσσονται από την αρχή στους κύκλους – της ζωής και του θανάτου, της πίστης και της θυσίας – που στήνει ο Γιώργος Λάνθιμος μαζί με την Εμα Στόουν, τον Νταμιάν Μπονάρ, τις γυναίκες και τους άνδρες της μικρής κοινότητας. Η ίδια η λέξη, άλλωστε, σημαίνει το βέλασμα των ζώων (κατ’ άλλους και το κλάμα των μωρών, αλλά από εδώ μπορεί να ξεκινήσει μια άλλη ιστορία). «Δεν έμενα ικανοποιημένος με το “βέλασμα” και η λέξη “βληχή” περιείχε ήδη έναν ήχο μέσα της, μια φωνή που μου πήγαινε» δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε την προβολή. Σε αυτήν αποκάλυψε ότι στο φόντο των οπτικών ερεθισμάτων υπάρχει σίγουρα ο «Μακεδονικός γάμος» του Τάκη Κανελλόπουλου (στοιχείο που από μόνο του προσθέτει ένα στοιχείο για την αισθηματική αγωγή του), ενώ υπέδειξε την εικονογραφία της παράδοσης ως πηγή έμπνευσης – «με γοητεύει και τη βρίσκω ολοένα και πιο σημαντική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτό γίνεται με διδακτικό τρόπο». Τον διεθνή έλληνα σκηνοθέτη συναντήσαμε σε ένα γραφείο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για μία από τις τρεις σύντομες συνεντεύξεις που παραχώρησε σε ελληνικά Μέσα.