Η διεξαγωγή του πολέμου ποτέ δεν ήταν χωρίς περιορισμούς. Για τους αρχαίους πολιτισμούς, ο πόλεμος ήταν το μέσον της διατήρησης της κοσμικής εξουσίας. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι επίστευαν ότι η κήρυξη του πολέμου έπρεπε να εξασφαλίσει την έγκριση των θεών. Την περίοδο της δυναστείας των Zhou, οι κινεζικοί στρατοί ανελάμβαναν να εκστρατεύσουν μόνο αφού εσυμβουλεύονταν τον χρησμό. Το ίδιο και οι Ελληνες οι οποίοι εζητούσαν τη γνώμη του μαντείου των Δελφών. Παρόμοιες συνήθειες παρατηρούνται στους αρχαίους ινδουιστές και στις φυλές των Ινδιάνων της Βορείου Αμερικής. Το Δεύτερο Συμβούλιο του Λατερανού το 1139 απαγόρευσε τη βαλλίστρα και το τόξο, επειδή στην εποχή τους εθεωρούνταν όπλα μαζικής καταστροφής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή