Η γειτονιά μου είναι ανήλικη. Γι’ αυτό και δεν έχει όρια, απλώνεται στη μνήμη. Δεν έχει πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, Βορρά και Νότο. Η γειτονιά μου, ένα παφλάζον σύμπαν, αυτόφωτο και αεικίνητο που αναπνέει εντός μου, στον ύπνο και στον ξύπνιο, πάντα παρούσα και διεκδικητική. Η μοίρα της; Δικιά μου μοίρα. Κι όπως τα βλέπω, μια μέρα θα σβήσει και θα χαθεί μαζί μου. Δεν την ξέρει κανείς εκτός εμού και δεν υπάρχει σε κανέναν χάρτη να τη βρεις, καμιά φωτογραφία δεν θα την απαθανατίσει. Είναι αυτή που με τα χρόνια την έφτιαξα σιγά σιγά στη μνήμη μου και μου φωτίζει τη ζωή. Γεννήθηκε στη Σαλαμίνα, σ’ ένα χωριό, το Αμπελάκι, ούτε χωριό, λίγα σπίτια που ακουμπά το ένα δίπλα στ’ άλλο, σαν για παρηγοριά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή