Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν απομάκρυνε τον πόλεμο από τη χώρα μας. Αντίθετα μας τον έφερε σε απόσταση αναπνοής αναδεικνύοντας τις δυναμικές αυτές που οδηγούν ηγεσίες τύπου Πούτιν και Ερντογάν στην προσχεδιασμένη επιλογή του επιθετικού πολέμου. Με βάση την α) σύγκριση αυτών των δύο αυταρχικών ηγετών, β) τον τρόπο που έχει βιώσει η Τουρκία τη διεξαγωγή επιθετικού πολέμου στο παρελθόν αλλά και γ) την εξέλιξή της, διά της ισχύος των όπλων, εδαφικής κατάκτησης παγκοσμίως, μετά τον Β’  Παγκόσμιο Πόλεμο, ο γράφων έχει καταλήξει στο παρακάτω συμπέρασμα: ο τούρκος ηγέτης ήδη πριν από την κατάθεση των επιστολών Σινιρλίογλου στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το καλοκαίρι του 2021, που αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου λόγω της στρατιωτικοποίησής τους, έχει σχεδιάσει την διά της βίας εδαφική κατάκτηση κατοικημένων ελληνικών νήσων, πιθανότατα του Καστελλόριζου που στην επιστολή Σινιρλίογλου αναφέρεται με τουρκική ονομασία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή