Αυτή τη φορά δεν διαπομπεύθηκε κάποιος πρύτανης ούτε ξυλοκοπήθηκε κάποιος καθηγητής. Οι καταστροφές όμως που προκλήθηκαν το Σάββατο από αντιεξουσιαστές με βαριοπούλες στον χώρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου έχει αποφασιστεί η κατασκευή βιβλιοθήκης, δεν αποτελούν μικρότερη πρόκληση απέναντι στη νομιμότητα, την εκπαίδευση, τη δημοκρατία, αλλά και τη δημόσια περιουσία.

Η εφημερίδα αυτή έχει ταχθεί επανειλημμένα υπέρ της λήψης αποφασιστικών μέτρων για την πάταξη της βίας στα πανεπιστήμια, κάτι που αποτελούσε άλλωστε και προεκλογική δέσμευση της σημερινής κυβέρνησης. Ενα από τα πιο ηχηρά μέτρα που έχουν εξαγγελθεί, και μολονότι δεν είναι το πιο ευχάριστο έχει καταστεί απολύτως αναγκαίο, είναι η συγκρότηση Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, που θα λειτουργεί τόσο αποτρεπτικά όσο και κατασταλτικά. Η μεταρρύθμιση αυτή όμως καθυστέρησε, στη συνέχεια μπλοκαρίστηκε δικαστικά, και πλέον αγνοείται, δείχνει να έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες, ενώ υπάρχει κίνδυνος ακόμη και να εγκαταλειφθεί.

Ολοι έχουν ευθύνη για τη βία και την ανομία στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Οι καθηγητές που δεν τολμούν, οι φοιτητές που δεν ευαισθητοποιούνται, η Αστυνομία που δεν κάνει τη δουλειά της, τα κόμματα της αντιπολίτευσης που αρκούνται να εκδίδουν υποκριτικές ανακοινώσεις. Η μεγαλύτερη ευθύνη όμως ανήκει στην κυβέρνηση. «Καιρός να σπάσουν αβγά», έγραφαν πριν από λίγους μήνες «ΤΑ ΝΕΑ» σε αυτήν ακριβώς τη θέση, «ώστε τα πανεπιστήμια να γίνουν αυτό που πρέπει να είναι: χώροι διδασκαλίας, διαλόγου, καινοτομίας και διακίνησης ιδεών».

Είναι ένα στοιχειώδες χρέος προς τα παιδιά μας.