Στην πρώτη γραμμή

Εμεινε στην Ιστορία ως «Μάης του ’68». Πουθενά λέξεις όπως «κίνημα», «εξέγερση», «επανάσταση». Φτάνει αυτό το «Μάης» για να ορίσει την ελπίδα, την αλλαγή, την αναγέννηση, την «άνοιξη» με τη συμβολική έννοια. Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά, μάς έχει μείνει τίποτα από εκείνον τον Μάη που κορυφώθηκε σαν σήμερα, 10 του μήνα, με τη «Νύχτα των οδοφραγμάτων»; Δεν είναι αυτό το θέμα μου όμως. Σίγουρα πάντως μας άφησε παρακαταθήκη κάποια συνθήματα, όπως «Η φαντασία στην εξουσία», «Τα αφτιά σου έχουν τοίχους», «Κάτω από το πεζοδρόμιο, η παραλία» – άσχετο αν κάποια από αυτά αποδείχθηκαν ουτοπικά, πού και πού και η ουτοπία χρειάζεται.