Τα πολιτικά… παρατράγουδα για τον διαγωνισμό, ξεκίνησαν από τα πρώτα του κιόλας χρόνια, μόλις οι άνθρωποι που όριζαν τις τύχες των εθνικών αποστολών συνειδητοποίησαν ότι μπορεί η Γιουροβίζιον να γίνει ένα μέσο επίδειξης ισχύος. Το πρώτο παράδειγμα τέτοιου σκεπτικού, ήταν η νίκη της Ισπανίας το 1968 όπου έβαλε το… χεράκι του ο δικτάτορας Φράνκο. Ο Βρετανός Κλιφ Ρίτσαρντς έχασε την πρωτιά γιατί το μοναδικό κομμουνιστικό καθεστώς που συμμετείχε τότε στον διαγωνισμό, η Γιουγκοσλαβία, έπειτα από δωροδοκία του Φράνκο άλλαξε την ψήφο της επιτροπής της, καθορίζοντας το νικηφόρο αποτέλεσμα για την Ισπανία. Την επόμενη χρονιά, ως οικοδέσποινα πια, η μέχρι τότε περιθωριοποιημένη χώρα έβαλε τα καλά της, ανέθεσε και στον Σαλβαντόρ Νταλί τον σχεδιασμό της σουρεαλιστικής οπτικής ταυτότητας του θεσμού, αλλά δεν κατάφερε να πείσει για το δυτικό της δημοκρατικό προφίλ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή