Περιμένοντας το καλοκαίρι…

Τα βράδια η Αθήνα είναι πλέον γεμάτη από κόσμο. Τα εστιατόρια, τα μπαράκια στο κέντρο της πόλης αλλά και τα προάστια, οι γραφικές ταβερνούλες με τους κήπους στα Εξάρχεια και τον Κεραμεικό, τα roof garden των ξενοδοχείων με αυτό της «Μεγάλης Βρεταννίας» να κρατάει πάντα τα σκήπτρα από πλευράς επισκεψιμότητας, κυρίως όμως το «Athenee» με τα τραπεζάκια από την πλευρά της Βουκουρεστίου να είναι ασφυκτικά γεμάτα από κόσμο, δημιουργούν όμορφο, αισιόδοξο σκηνικό. Οι περισσότεροι μόλις επιστρέψουν από τις δουλειές τους, αισθάνονται την ανάγκη να βγουν έξω. Τέτοιο σκηνικό μάλλον δεν έχουμε ξανασυναντήσει. Οι άνθρωποι νιώθουν πανέτοιμοι να βγουν από το σπίτι τους αναζητώντας χαλαρές στιγμές. Συζητούν μεταξύ τους, γελάνε, σχολιάζουν κρατώντας ένα ποτήρι παγωμένο κρασί ή ένα κοκτέιλ στο χέρι τους. Εχεις την αίσθηση ότι γυρίζεις σε παλιές, καλές εποχές. Οταν όλοι ήταν έξω, διασκέδαζαν, διοργάνωναν καλέσματα, έκαναν όνειρα για ένα μακρύ, χρυσαφένιο ελληνικό καλοκαίρι. Παρατήρησα ότι αρκετοί μιλούσαν για τις διακοπές τους στα ελληνικά νησιά. Σχέδια πάνω σε γαλάζια, κρυστάλλινα νερά, ξάπλες στις παραλίες και clubbing, κάτω από το φως του φεγγαριού. Υπάρχουν μάλιστα εκείνοι οι οποίοι μαθαίνοντας ότι καταφθάνουν… στίφη τουριστών από ολόκληρο τον κόσμο, σπεύδουν να κλείσουν δωμάτια σε ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενες κατοικίες.