Η πρωθυπουργός κι ο πρόεδρος το ανακοίνωσαν χθες. Η Φινλανδία, πιστεύουν, πρέπει να υποβάλει αίτηση ένταξης στο ΝΑΤΟ. Το Κρεμλίνο απάντησε λέγοντας πως η κίνηση του μικρού γείτονα – με τον οποίο μοιράζονται 1.340 χλμ. συνοριογραμμής – είναι «ξεκάθαρη απειλή» για τη Ρωσία. Το Ελσίνκι – για τους περισσότερους ξένους παρατηρητές – δεν κάνει απλά μια στροφή εγκαταλείποντας την ουδετερότητα που είχε υιοθετήσει από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κάνει κανονική αναστροφή. Ή μήπως όχι; Ο αντίλογος υποστηρίζει ότι σε τελική ανάλυση, εκτός από την πολύτιμη προστασία του περίφημου άρθρου 5, δεν θα αλλάξουν πάρα πολλά, αφού από το 1994 – όπως κι η Σουηδία – είναι επίσημος εταίρος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Με αυτό το στάτους έχει πάρει μέρος σε αρκετές νατοϊκές επιχειρήσεις. Οι γνώστες της φινλανδικής ψυχής, μάλιστα, επιμένουν ότι η κοινή γνώμη ήταν «πνευματικά έτοιμη» γι’ αυτό το «άλμα» πολύ πριν από την πουτινική εισβολή στην Ουκρανία. Κι ετοιμάστηκε επειδή από την κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού κι έπειτα οι ηγεσίες της έκαναν μικρά ή μεγάλα βήματα προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ