Μάχη στο Πανεπιστήμιο

Για την έννοια και τον ρόλο της βιβλιοθήκης, τόσο ως χώρο άσκησης αναγνωστικής και συγγραφικής πρακτικής, όσο και ως συμβολικό, αλλά και πραγματικό συνάμα, τόπο αποθησαύρισης της ανθρώπινης γνώσης και μνήμης του γραπτού πολιτισμού, έχουν γράψει πολλοί και μεγάλοι διανοητές και συγγραφείς, από τον Μπόρχες μέχρι τον Εκο. Σε όλον τον κόσμο δε, συνεχίζεται ακατάπαυστα η κατασκευή βιβλιοθηκών, σχεδιασμένων από πρωτοποριακούς αρχιτέκτονες, με σκοπό τον συνδυασμό των παλιών αναγνωστικών και συγγραφικών πρακτικών με τα νέα ηλεκτρονικά μέσα και δίκτυα. Σε όλο τον κόσμο; Οχι ακριβώς. Στην Ελλάδα του 2022 η κατασκευή μιας βιβλιοθήκης της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έχει αναδειχθεί σε πεδίο της σύγκρουσης των θεσμών του κράτους με μια μειοψηφική και με ακραία αντεξουσιαστικά/ μηδενιστικά χαρακτηριστικά μερίδα της νεολαίας. Η Πρυτανεία του ΑΠΘ αποφάσισε να κατασκευάσει τη βιβλιοθήκη σ’ έναν χώρο του πανεπιστημίου, ο οποίος μέχρι πρότινος και επί 34(!) έτη θεωρούνταν στέκι των αντεξουσιαστών. Η απόφαση αυτή της Πρυτανείας πυροδότησε τη βίαιη αντίδραση των αντεξουσιαστικών/μηδενιστικών ομάδων, οι οποίες εμποδίζουν την κατασκευή της βιβλιοθήκης, κατεδαφίζουν ό,τι ήδη έχει γίνει και συγκρούονται άγρια με τις αστυνομικές δυνάμεις. Το διακύβευμα όμως δεν είναι η κατασκευή ή μη της βιβλιοθήκης, αλλά η διατήρηση του, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, ιδιαίτερου ρόλου αυτών των αντεξουσιαστικών ομάδων στο πανεπιστήμιο, που συνίσταται στη χρήση των χώρων του και στην εκκωφαντικά βίαιη, συχνά, απαγόρευση και παρεμπόδιση πολλών λειτουργιών του. Στην ουσία δηλαδή είναι μια σύγκρουση για την κυριαρχία στον χώρο του πανεπιστημίου. Δυστυχώς όμως οι αναρχομηδενιστικές ομάδες έχουν συμμάχους στη βίαιη αυτή διαμάχη διάφορες ακροαριστερές φοιτητικές παρατάξεις, αλλά και αριστερές εν γένει οργανώσεις. Τα μέλη των οποίων, ως «χρήσιμοι ηλίθιοι», θεωρούν ότι το πρόβλημα του πανεπιστημίου είναι η επέμβαση της Αστυνομίας και όχι η επιβολή από τους αντεξουσιαστές ενός καθεστώτος ελέγχου και παρεμπόδισης των λειτουργιών του και άρνησης της ελευθερίας του λόγου. Είναι ενδεικτικό ότι συχνά τα όργανα των πανεπιστημίων δεν συνεδριάζουν στον φυσικό τους χώρο αλλά σε διάφορα ξενοδοχεία.