Η αϋπνία των πουλιών και οι τσουλήθρες

Την εποχή των δολοφονιών της «17 Νοέμβρη», σε μεγάλη ιδιοκτησία επωνύμου στο Παλαιό Ψυχικό, ακριβώς δίπλα μας, τοποθέτησαν για λόγους ασφαλείας τεράστιους προβολείς, που έκαναν τη νύχτα ημέρα. Αίφνης συνειδητοποιήσαμε ότι εκτός από το καταύγασμα του φωτός, τα κοτσύφια, οι τσαλαπετεινοί, τα σπουργίτια, οι καρακάξες, ο γκιώνης και τα άλλα πετούμενα, τα πάνω από 250 είδη που ζουν στην Αττική, αντί να κοιμούνται ανάμεσα στις φυλλωσιές των δένδρων, συνέχισαν να κελαηδούν ασταμάτητα, καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Ανησυχήσαμε με αυτό το παράδοξο φαινόμενο. Την ίδια περίοδο βρέθηκα με άλλους αρχιτέκτονες καλεσμένος στην Ιταλία, όπου μας ξενάγησαν στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου φωτιστικών της εταιρείας iguzzini, όπου παρακολουθήσαμε ένα τριήμερο σεμινάριο για τις προδιαγραφές, την παραγωγή και τα είδη των φωτιστικών. Εντυπωσιαστήκαμε τότε από την υπέρμετρα σχολαστική έρευνα και τις δοκιμές, μέσα στα εργαστήρια για την εξασφάλιση αυστηρών προδιαγραφών. Για πρώτη φορά πληροφορηθήκαμε, ότι τα φωτιστικά του δρόμου για να μην ενοχλούν τον ύπνο των πτηνών οφείλουν να έχουν ένα καπέλο, ένα σκίαστρο, που να μην επιτρέπει να διαχέεται το φως ψηλότερα από το ύψος του ιστού τους. Μας ενημέρωσαν επίσης ότι το μεγάλο πρόβλημα της εταιρείας είναι ότι μαστίζονται από φτηνές απομιμήσεις των φωτιστικών τους από μικρές βιοτεχνίες και κυρίως από τους Κινέζους που διοχετεύουν προϊόντα προβληματικά εκτός προδιαγραφών.