Η σπουδή πολιτικών παραγόντων της Δύσης, αλλά και των νατοϊκών, να συγχαρούν την Ουκρανία για τη νίκη στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision έχει κάτι ενοχλητικά γελοίο – περισσότερο γελοίο και από τον ίδιο τον διαγωνισμό, που τουλάχιστον δεν ενοχλεί. Δεν πάει πολύ να προσδίδεται πολιτική σημασία στη νίκη σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού και μάλιστα από σημαίνοντες, υποτίθεται, αξιωματούχους της Δύσης; Είναι, επειδή προβάλλεται από πλευράς τους ως υποκατάστατο, κατά κάποιο τρόπο, της άμεσης ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ, που ζητεί – και μερικές φορές σχεδόν το απαιτεί – η Ουκρανία. Για τον λόγο αυτόν, το χειροκρότημα είναι το εμφανώς δυσανάλογο με το επίτευγμα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή