Δίκτυα

Για τους πιο ψύχραιμους παρατηρητές το νούμερο που μετράει από τη συριζαϊκή «γιορτή της δημοκρατίας» δεν είναι το 172.000. Είναι το 110.000. Το κρίσιμο μέγεθος δεν είναι ο συνολικός αριθμός των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όσοι αποφάσισαν προχθές να γραφτούν στους καταλόγους του. Το 2019 είχε μόλις 30.000 μέλη, ενώ στο συνέδριο, στα μέσα Απριλίου, 61.600 – το ΠαΣοΚ έχει σήμερα 180.000 περίπου, και στις εσωκομματικές της ΝΔ για την ανάδειξη συνέδρων τον περασμένο Οκτώβριο ψήφισαν 134.802. Οι πανηγυρισμοί των συντρόφων – που θεωρούν «τεράστια κατάκτηση» τον προσηλυτισμό στο κομματικό δόγμα του «10% των ψηφοφόρων» τους – δεν είναι άτοποι. Γιατί, όπως παρατηρούσαν καιρό τώρα τόσο οι πολιτικοί τους αντίπαλοι όσο και οι αναλυτές, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα χωρίς μηχανισμό, χωρίς δικτύωση σε τοπικό επίπεδο ή ανά επαγγελματική κατηγορία. Τώρα τουλάχιστον μπορεί να προσδοκά την απόκτηση των δικτύων που οι θαμώνες των κομματικών κουζινών ξέρουν ότι είθισται να επηρεάζουν σε κάποιον βαθμό τις εκλογικές επιδόσεις κάθε πολιτικής δύναμης. Αυτά από μόνα τους, βέβαια, δεν κερδίζουν εκλογές.