Οι μεν διέκριναν «πανικό» στα γαλάζια σχόλια. Οι δε δικαιολογημένα δεν ένιωσαν και κανέναν «πολιτικό σεισμό», αφού ένα κόμμα που στηρίχθηκε από 1.781.057 πολίτες το 2019 κατόρθωσε να τραβήξει 150.000 από την κυριακάτική τους χαλάρωση, προσελκύοντάς τους σε μια εσωτερική του διαδικασία. Η σύγκριση τα λέει όλα, καγχάζει η μια πλευρά – παραθέτοντας τους απόλυτους αριθμούς των ψηφισάντων στις νεοδημοκρατικές κάλπες του 2015 και στις περσινές κιναλίτικες. Ο Τσίπρας έλαβε 150.000 ψήφους, ο Μητσοτάκης, που δεν ψηφίστηκε μόνο από κατόχους κομματικής ταυτότητας, πήρε 115.000 στον πρώτο γύρο και 173.000 στον δεύτερο, ενώ ο Ανδρουλάκης 98.000 και 139.000 αντίστοιχα, απάντησε το απέναντι στρατόπεδο. Οι αψιμαχίες με όπλο τα νούμερα – όπως κι αν τα χρησιμοποιεί ο καθένας για να στηρίξει τη δική του ερμηνεία της εκλογής – πήραν την αναμενόμενη τροπή: κατέληξαν αντιπαραθέσεις για το ποιος την έχει πιο μεγάλη τη συμμετοχή. Δίνουν, όμως, αυτές οι αναγνώσεις τη συνολική εικόνα όσων έγιναν την Κυριακή; Ή των συνεπειών που ενδεχομένως θα έχουν;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ