Οταν άρχισα να επισκέπτομαι για πρώτη φορά τη Βαρκελώνη στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ήταν μια εκθαμβωτική μητρόπολη – αισιόδοξη, ζωηρή, προοδευτική και γεμάτη νέους από όλη την Ευρώπη. Ισορροπούσε την καταλανική υπερηφάνειά της με ένα άνοιγμα προς τον κόσμο.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ