Σε μια χρονική περίοδο κρίσιμη για τη Δύση, η Τουρκία προβάλλει διαπραγματευτικό σκεπτικισμό σε σχέση με την ένταξη στο ΝΑΤΟ δύο σκανδιναβικών χωρών. Εκμεταλλεύεται τη συγκυρία του Ουκρανικού προκειμένου να αποκομίσει οφέλη που η ίδια της η στάση τής έχει στερήσει από την αμερικανική πλευρά. Την ίδια στιγμή, ο έλληνας πρωθυπουργός πραγματοποιεί επίσκεψη στις ΗΠΑ όπου κατά τις συναντήσεις του θα «τοποθετήσει εμφανώς στον χάρτη» την εικόνα της Ελλάδας ως στρατηγικού εταίρου των ΗΠΑ, ως ενεργειακού κόμβου, ως αξιόπιστου συμμάχου και παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Ενός συμμάχου που δυστυχώς είναι υποχρεωμένος να περισπάται λόγω του αναθεωρητισμού της Τουρκίας η οποία αδιάλειπτα δρα ανατρεπτικά και χωρίς να προσφέρει τις αναμενόμενες θετικές της υπηρεσίες στους εταίρους της, αποστασιοποιούμενη από κάθε σχεδόν δυτική πρωτοβουλία έναντι της ρωσικής επιθετικότητας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή