«Οταν τελείωσε η πρόβα του Ναχαρίν, βούρκωσα»

Eνας ασπρόμαυρος, δυστοπικός, εγκαταλειμμένος κόσμος ανοίγεται στη σκηνή. Μια πινακίδα ξεχασμένης διαφήμισης στέκεται σαν σκιάχτρο στον μακρινό ορίζοντα. Το έδαφος είναι χορταριασμένο ενώ κάποια καδρόνια μοιάζουν με όπλα μιας ξεχασμένης συμπλοκής. Ανάμεσά τους γεννιέται η αγωνία για το αύριο ή μήπως η αγωνία για το τίποτα; Η εφηβεία, τα όνειρα και ο ρομαντισμός μπαίνουν σε πρώτο πλάνο όσο τα όρια του κόσμου αλλάζουν. Αυτή είναι η αφετηρία της χορογραφίας «Το ισοκράτημα ενός παιδιού» του Κωνσταντίνου Ρήγου που παρουσιάζεται από σήμερα στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο πλαίσιο της παράστασης «3 rooms». Στο συγκεκριμένο τρίπτυχο που ολοκληρώνει τη φετινή καλλιτεχνική περίοδο του Μπαλέτου της Λυρικής, ο διευθυντής του ανοίγει έναν δημιουργικό διάλογο με δύο από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του παγκοσμίως. Τον κορυφαίο τσέχο χορογράφο Γίρζι Κίλιαν με το έργο «Petite mort» και τον διεθνώς αναγνωρισμένο Ισραηλινό Οχάντ Ναχαρίν με το «Minus 16».