Η κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, δυστυχώς – παρότι εκδηλώνεται σε όλα τα πεδία, από εκείνο της ρητορικής του προέδρου Ερντογάν μέχρι το άλλο της έμπρακτης προσπάθειας της Αγκυρας να εργαλειοποιήσει ξανά το Μεταναστευτικό. Η απέναντι πλευρά δείχνει να προετοιμάζει και πάλι το έδαφος για ένα θερμό καλοκαίρι στο Αιγαίο.

Ακριβώς όμως επειδή οι ακραίες προκλήσεις έχουν εξελιχθεί σε σχεδόν συνηθισμένη τακτική της τουρκικής ηγεσίας, προκειμένου να λύσει τα πολλά εσωτερικά της προβλήματα, η Ελλάδα δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα της όξυνσης.

Οι ύβρεις, οι υπερπτήσεις και οι μεθοδευμένες μαζικές είσοδοι μεταναστών με απώτερο στόχο να διατηρηθεί η ένταση στα ελληνοτουρκικά επιβεβαιώνουν 100% όσα η Αθήνα καταγγέλλει στους συμμάχους της – τόσο τους ευρωπαίους όσο και εκείνους στην άλλη όχθη του Ατλαντικού – για την τουρκική παραβατικότητα και τις αναθεωρητικές τάσεις των γειτόνων.

Ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φροντίζει να παρουσιάζει τη χώρα του ως ταραξία, προσφέροντας παράλληλα στη δική μας την ευκαιρία να αναδείξει τις δυνατότητες που έχει να παίξει τον ρόλο μιας δύναμης σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Γι’ αυτό απαιτείται ψύχραιμη και συντονισμένη διεθνώς ελληνική αντίδραση.