Η γειτονιά μου είναι ρευστή. Εμφανίζεται στη μνήμη μου, όπως στα όνειρά μου. Ξεκινάει από τον χωματόδρομο της Κυπρίων Αγωνιστών στο Μαρούσι, κατηφορίζει, ασφαλτοστρώνεται και καταλήγει στο 5ο δημοτικό της Θεμιστοκλέους, στα Εξάρχεια. Ή βγάζει σε μια δύσκολη ανηφόρα: εκείνη που έπαιρνα για να πάω στο Γυμνάσιο Αγίας Παρασκευής. Σ’ ένα άγνωστο κτίριο, με άγνωστα παιδιά, στην πρώτη Γυμνασίου. Μου έχει τύχει να ονειρευτώ το παλιό κλειδαράδικο της Καλλιδρομίου στην Αγία Παρασκευή και τον παγωτατζή που περνούσε παλιά από το Μαρούσι στην πλατεία Εξαρχείων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή