Στην αρχή η συζήτηση ξεκίνησε με τον συνήθη καταγγελτικό τρόπο που συζητάμε τα θέματα στην Ελλάδα. Ενόψει της αναμενόμενα εξαιρετικής τουριστικής περιόδου προέκυψε ένα έλλειμμα εργαζομένων στον κλάδο της τάξης των 50.000. Η συζήτηση αυτόματα πήγε στις άσχημες συνθήκες διαμονής των εργαζομένων και στις κακές αμοιβές. Για τις πρώτες, δηλαδή τους χώρους της ανάπαυσης των εργαζομένων όλοι εξέφραζαν τη βεβαιότητα. Μαζί τους. Οι ανθρώπινες συνθήκες διαμονής είναι σημαντικό στοιχείο για την προσέλκυση ενός εργαζόμενου, σε μια δουλειά μακριά από το σπίτι του. Για τις αμοιβές δεν υπήρχε η ίδια σιγουριά, καθώς διαφοροποιούνταν ανάλογα με την ειδικότητα και την επιχείρηση. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας στα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία μας. Η ίδια συζήτηση γίνεται και σε άλλους κλάδους. Μου έλεγαν ότι στα κομμωτήρια, δεν βρίσκουν εξειδικευμένο τεχνίτη ούτε για δείγμα. Ακόμα και οι νεοεισερχόμενοι γίνονται ανάρπαστοι. Οι επιχειρήσεις «χτυπάνε» η μια τον εργαζόμενο της άλλης, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή