Για πολλά χρόνια, για αιώνες, μόρφωση σήμαινε βιβλία. Εμβάθυνση στη γνώση και στα εξαιρετικά αισθήματα των τεχνών που καταγράφονταν στις εκδόσεις, που με τη σειρά τους έφερναν άλλες εκδόσεις και ακόμα περισσότερες καταγραφές γνώσεων και μαρτυριών και εξαιρετικών αισθημάτων. Υστερα ήρθε το Διαδίκτυο, μια τεράστια, απέραντη ηλεκτρονική βιβλιοθήκη, και πολλά άλλα ακόμα, για να εκδημοκρατιστεί η πρόσβαση στα βιβλία – και σε μεγάλο βαθμό αυτό έγινε κατορθωτό. Υπήρχε όμως, όπως πάντα, ένα εμπόδιο: η εργαλειοποίηση της γνώσης. Ανέκαθεν, η γνώση δημιουργούσε μια κοινωνική τάξη εγγραμμάτων που απολάμβανε προνόμια κοντά στις εξουσίες. Η τάξη αυτή, όπως είναι ευνόητο, διευρυνόταν από τύποις εγγραμμάτους, που επίσης στελέχωναν τη γραφειοκρατία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή