«Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι μια ομάδα αστέρων που αν τους δεις είναι σαν μια παρέα φίλων που παίζουν ποδόσφαιρο». Ο Αρσέν Βενγκέρ έδωσε πιθανότατα την καλύτερη εξήγηση για την εφετινή version της Ρεάλ Μαδρίτης. Που κατάφερε κόντρα σε όλα τα προγνωστικά να γίνει και πάλι πρωταθλήτρια Ευρώπης. Για 14η φορά στην ιστορία της. Βάζοντας δίπλα στον θεσμό του Champions League τη δική της στάμπα. Θα μπορούσαν τα αστέρια να αντικατασταθούν από το στέμμα της βασίλισσας. Δεν θα ήταν δα και τόσο μακριά από την πραγματικότητα. Αυτή η παρέα, όπως τη χαρακτήρισε ο σπουδαίος Αλσατός, έγραψε ιστορία όχι γιατί ήταν η καλύτερη ομάδα. Αλλά γιατί πίστεψε περισσότερο από κάθε άλλη πως στο φινάλε του κάθε αγώνα θα καταφέρει εκείνη να είναι η νικήτρια. Και το κατάφερε.

Τα εκατομμύρια φέρνουν πολλές φορές την ευτυχία στο ποδόσφαιρο. Η ίδια η Ρεάλ Μαδρίτης το έχει λανσάρει πρώτη αυτό. Με τους περιβόητους Galacticos. Πλήρωνε για να πάρει ό,τι ακριβότερο κυκλοφορούσε. Ομως δεν αρκεί να έχεις μόνο μπόλικο χρήμα να σπαταλήσεις, ούτε απλά να δημιουργήσεις ένα ρόστερ αστέρων για να τα καταφέρεις. Τα κομμάτια πρέπει να μπουν στη σωστή θέση. Διαφορετικά το παζλ δεν θα σου πετύχει και θα στέκεσαι από πάνω του να το κοιτάζεις και να ψάχνεις τι πήγε λάθος. Η Ρεάλ Μαδρίτης είδε την Παρί Σεν Ζερμέν να προσπαθεί να πάρει τη θέση της στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Να της… μπαίνει στο μάτι. Εκείνη, πια, είναι η πιο πλούσια, εκείνη μπορεί να πάρει τον Νεϊμάρ, τον Μέσι, να της αρπάξει τον Ράμος, να προσφέρει στον Εμπαπέ όλη τη… Γαλλία για να τον κρατήσει εκεί.

Ομως το βράδυ του Σαββάτου ο Εμπαπέ και οι διοικούντες την Παρί Σεν Ζερμέν θα πρέπει να αισθάνονταν… λίγοι. Ποδοσφαιρικά κενοί. Και να αναθεώρησαν τις απόψεις τους για το τι είναι το ποδόσφαιρο και πώς πρέπει να το υπηρετείς ώστε να φτάσεις στην κορυφή. Και η Ρεάλ όχι μόνο έχει φτάσει στην κορυφή, αλλά έχει καταφέρει το πιο δύσκολο. Να διατηρηθεί εκεί. Για πάντα.