Φόροι ακρίβειας

Το ζήτημα της ακρίβειας δεν είναι καινούργιο στην Ελλάδα. Ούτε εμφανίστηκε μαζί με την άνοδο του πληθωρισμού. Ακρίβεια είχαμε και στα χρόνια της κρίσης και της χρεοκοπίας και ας μην είχαμε πληθωρισμό. Στα χρόνια της εσωτερικής υποτίμησης των εισοδημάτων. Οι τιμές των προϊόντων χωρίς τους φόρους είχαν υποχωρήσει, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι οι καταναλωτές πλήρωναν λιγότερο. Η άγρια υπερφορολόγηση που στιγμάτισε μια ολόκληρη γενιά, αφορούσε όχι μόνο τους άμεσους φόρους αλλά και τους έμμεσους. Τους πλέον άδικους των φόρων, δεδομένου ότι δεν μπορεί να τους αποφύγει κανείς. Ούτε ο πλέον αδύναμος οικονομικά. Ούτε αυτός που δεν έχει δουλειά και εισοδήματα. Ολη την προηγούμενη δεκαετία οι συνεχώς αυξανόμενοι ειδικοί φόροι κατανάλωσης και οι αυξήσεις των συντελεστών ΦΠΑ, συντήρησαν ένα αναντίστοιχο με τα εισοδήματα των πολιτών, υψηλό επίπεδο τιμών στην αγορά. Ζήσαμε μια πρώιμη περίοδο ακρίβειας, χωρίς να καταγράφεται κάτι τέτοιο στα επίσημα στοιχεία του πληθωρισμού. Γινόμασταν φτωχότεροι κάθε χρόνο λόγω της συρρίκνωσης της οικονομίας, αλλά τα προϊόντα που γίνονταν ακριβότερα λόγω των φόρων, μας αφαιρούσαν επιπλέον από το ήδη συρρικνωμένο διαθέσιμο εισόδημα.