Το παζάρι του Ερντογάν

Παζάρι. Στα τουρκικά σημαίνει διαπραγμάτευση. Οποιος έχει πάει στην Κλειστή Αγορά της Κωνσταντινούπολης ξέρει ότι πάει όχι για να αγοράσει κάτι που δεν θα βρει πουθενά αλλού αλλά για να δοκιμάσει τις ικανότητές του στο παζάρι. Αυτή την τακτική χρησιμοποιεί και ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να επαναφέρει την Τουρκία ως ισχυρό παίκτη στη διεθνή διπλωματική σκηνή. Την τακτική ενός σκληρού – και επικίνδυνου – διπλωματικού παζαριού. Χρησιμοποιώντας τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ξεκίνησε ως αυτό που πολλοί ονόμασαν «επιτήδειος ουδέτερος», αρνούμενος να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, δίνοντας μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ουκρανία και επιδιώκοντας να γίνει ο «χρήσιμος» διαμεσολαβητής ανάμεσα στις δύο πλευρές. Οταν στην Ουάσιγκτον και στη Δύση, δε, οι διπλωμάτες μιλούσαν για τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, αναφερόμενοι στην υποστήριξη της Ουκρανίας, οι διπλωμάτες της Αγκυρας έκαναν λόγο για την πλέον επωφελή πλευρά της Ιστορίας, αναφερόμενοι στην επόμενη μέρα.