Όταν η κομματική πειθαρχία πάει… περίπατο

Είναι κοινό μυστικό, σε όλα τα κόμματα που ακολουθούν έστω υποτυπώδεις εσωκομματικές διαδικασίες: όσο καλά σχεδιασμένες κι αν είναι οι «γραμμές», πάντα κάποιες θα σπάσουν. Και παρότι όταν συμβαίνει αυτό συζητιέται αρκετά και στα πολιτικά αλλά και στα δημοσιογραφικά γραφεία, όλοι γνωρίζουν πως δεν δείχνει απαραίτητα την πραγματική απήχηση των προεδρικών θέσεων ή του ίδιου του προέδρου. Προβάλλει περισσότερο τους συσχετισμούς που προκύπτουν μέσα σε έναν στενό κομματικό πυρήνα – στον οποίο επιτρέπεται να «ανθίσουν» ευκολότερα οι διάφορες προσωπικές απόψεις και να ληφθούν υπόψη οι προσωπικές σχέσεις που αναπόφευκτα ξεπερνούν πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Μερικές φορές, τα «ανοίγματα» είναι δείκτης ή είναι μήνυμα των στελεχών που καλούνται να ψηφίσουν – άλλες πάλι, αντικατοπτρίζουν απλώς την περίοδο και τη συγκυρία.