Μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 η έννοια του εθελοντισμού εξαντλείτο στη δενδροφύτευση, άντε και στο μάζεμα καμιάς κουβέρτας, με εξαίρεση τους ηρωικούς της δασοπυρόσβεσης. Στους Αγώνες εκδηλώθηκε ένα στιβαρό κύμα εθελοντών που δεν έσπευσαν μόνο για την καλή τους τη διάθεση, αλλά και για τα ωραία ρούχα, την πρόσβαση σε εγκαταστάσεις, την ιστορικότητα των στιγμών. Η βάση εκείνων των εθελοντών χρησιμοποιήθηκε για να υποστηριχθεί η διοργάνωση της Eurovision στο ΟΑΚΑ. Πράγματι, πήγαν πολλά παιδιά για εργαστούν και να δουν τη Βίσση από κοντά. Και αυτό ήταν. Τα στοιχεία των εθελοντών χάθηκαν μέσα σε γραφειοκρατικούς διαδρόμους, η βάση δεδομένων δεν ανανεώθηκε ποτέ. Ο εθελοντισμός θα μπορούσε να είναι ένα κομμάτι της παρακαταθήκης που άφησε η επέτειος για τα 200 χρόνια της Επανάστασης. Να έμπαινε με κάποιον τρόπο στην κουλτούρα μας, να αποκτούσε συστηματική διείσδυση στα σχολεία. Δεν έγιναν τέτοιες σκέψεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή