Ανάμεσα σε δύο τάσεις

Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές η χώρα θα εισέλθει σε προεκλογική περίοδο. Ο Πρωθυπουργός θα εξαγγείλει στη ΔΕΘ το πρόγραμμά του για τη νέα τετραετία, υποσχόμενος έναν συνδυασμό σταθερότητας και μεταρρυθμίσεων. Θα επιδιώξει, υποθέτουμε, να αντιδιαστείλει αυτή την προοπτική, από την αστάθεια και την ακυβερνησία. Ωστόσο, στη διαδρομή προς τις εκλογές, εκ των πραγμάτων θα ανακύψουν ορισμένα αληθή πολιτικά διλήμματα. Η κυβερνητική παράταξη θα προτάξει την εικόνα της σταθερότητας και της κανονικότητας, αλλά παράλληλα θα κληθεί και να συσπειρώσει το δικό της εκλογικό ακροατήριο. Δυνητικά η συσπείρωση επιτυγχάνεται μέσα από την πολιτική πόλωση, τα οφέλη της οποίας καρπώνονται οι δύο μεγαλύτεροι πόλοι. Ετσι, προκαλείται μια κρύφια αντίφαση, την οποία θα πρέπει να διαχειριστεί η πλειοψηφία: σταθερότητα ή πόλωση. Και το ζήτημα καθίσταται πλέον σύνθετο, καθώς η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στις δύο αυτές επιδιώξεις εξαρτάται όχι μόνο από τις επιλογές σε επίπεδο κορυφής, αλλά και από επιμέρους πολιτικές των υπουργών, που έχουν το δικό τους πολιτικό ακροατήριο.