«Ο Καλδάρας, μέρος της συλλογικής μνήμης»

Η προπώληση των εισιτηρίων της συναυλίας για τον Απόστολο Καλδάρα, σε ένα τόσο μικρό διάστημα, δείχνει ότι κάποιοι άνθρωποι που έγραψαν κυριολεκτικά την ιστορία της λαϊκής μουσικής σ’ αυτόν τον τόπο έχουν με το έργο τους ριζώσει μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Εχουν ριζώσει τόσο ισχυρά που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, όπως οι παραδόσεις, σχεδόν υπερβατικά, και φαίνεται ότι αποτελούν μέρος της συλλογικής μας μνήμης. Ισως λίγοι θυμούνται ή γνωρίζουν τον Καλδάρα ως φυσιογνωμία. Δεν νομίζω όμως πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», το «Καλή τύχη», το «Ας πάν’ στην ευχή τα παλιά», το «Οποια και να ‘σαι», το «Ονειρο απατηλό», το «Δεν ξέρω πόσο σ’ αγαπώ», τα τραγούδια από τη Μικρά Ασία και τον Βυζαντινό Εσπερινό. Μπορεί να κάνω και λάθος όμως και να γνωρίζουν και τον Καλδάρα γιατί έτσι εξηγείται το τεράστιο ενδιαφέρον και η αδυναμία του κόσμου γι’ αυτή τη συναυλία.