Στην παράσταση που γράψατε «Τι ζούμε, ρε;» και ανεβαίνει από αύριο στο Αλσος υπάρχει ένας μεγάλος θίασος, διαφορετικών ηλικιών. Πώς συνδέονται;

Κατ’ αρχάς πρόκειται για επιθεώρηση. Σαφώς κλασική επιθεώρηση δεν υπάρχει πια. Είναι ένα είδος νεκρό. Κρατάω όμως τη βασική δομή της, έτσι όπως τη διδάχθηκα από τον Σταμάτη Φασουλή, από την Ελεύθερη Σκηνή. Αυτή την καταγωγή έχει το κείμενο που έγραψα. Αισθάνομαι αυτή την παράσταση σαν νεκρανάσταση. Επίσης το ότι παίζουν τόσο πολλοί πρωταγωνιστές είναι ένα τεράστιο στοίχημα, ένα δύσκολο εγχείρημα, διότι συμπρωταγωνιστούν 12 ηθοποιοί. Το δεύτερο κοινό στοιχείο που μας συνδέει είναι ότι έχουμε κοινό χιούμορ, όχι θέσει αλλά φύσει, και για μένα είναι πολύ σημαντικό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή