Από το 2020 και μετά βιώνουμε μια σειρά από εξωγενείς κρίσεις: Μεταναστευτική, υγειονομική, ενεργειακή, γεωπολιτική και κλιματική κρίση ταλανίζουν την παγκόσμια οικονομία και φυσικά και την αγροτική οικονομία. Ο πρωτογενής τομέας μέσα από αυτές τις κρίσεις αναδεικνύεται σε βασικό παράγοντα διατήρησης της κοινωνικής συνοχής, καθώς το ζητούμενο είναι η επισιτιστική επάρκεια. Η πλέον επικίνδυνη, ίσως, από τις κρίσεις που βιώνουμε είναι η κλιματική, καθώς η αντιμετώπισή της απαιτεί παγκόσμια κινητοποίηση και συνέργειες, κάτι που είναι δύσκολο να επιτευχθεί, ενώ οι επιπτώσεις της είναι άμεσες και επηρεάζουν το σύνολο της οικονομίας.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ