Η χρυσή τομή

Μοιραία η δημόσια συζήτηση επιστρέφει στον πληθωρισμό, μετά και το νέο ιστορικό ρεκόρ που κατέγραψε ο σχετικός δείκτης τον Μάιο, φθάνοντας στο ανησυχητικό 11,3%. Οχι ότι έφυγε ποτέ από το τραπέζι τους τελευταίους έξι μήνες, οπότε και άρχισε το ανεξέλεγκτο ράλι των τιμών. Ωστόσο, μαζί με τον πληθωρισμό επιστρέφει και η συζήτηση για τα μέτρα στήριξης κατά της ακρίβειας. Η κριτική εντοπίζεται στην αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων που εξαγγέλλονται και υλοποιούνται κάθε φορά. Το ερώτημα που παραμένει είναι ένα και μοναδικό: είναι αρκετές αυτές οι παρεμβάσεις για να αναχαιτίσουν το κύμα ανατιμήσεων και να τερματίσουν τον φαύλο κύκλο; Οπως αποδεικνύεται στην πράξη – με βάση τις ανακοινώσεις των επίσημων Αρχών -, αν δεν είναι ανεπαρκή, δεν έχουν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τουλάχιστον όχι όσα θα ήλπιζαν οι πολίτες, οι οποίοι βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να ροκανίζεται από το κύμα ακρίβειας που σαρώνει τα ράφια των σουπερμάρκετ και όχι μόνο… Βέβαια, η κατάσταση θα μπορούσε να ήταν πολύ χειρότερη εάν δεν υιοθετούνταν οι μέχρι σήμερα παρεμβάσεις στο κόστος ενέργειας (βλ. επιδότηση λογαριασμών ρεύματος) και στη φορολογία (βλ. μειωμένους συντελεστές σε εστίαση – τουρισμό, ΕΝΦΙΑ κ.α.). Σαφέστατα και υπάρχουν περιορισμοί στις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας. Αφού τα κρατικά ταμεία έχουν συγκεκριμένους πόρους (όσο και αν κάποιοι νομίζουν ότι υπάρχουν λεφτόδεντρα…). Οπως υπάρχει και ένας εθνικός στόχος που έχει θέσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, αυτός της εξόδου από την εποπτεία και της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας. Δύο στοιχεία που μπορεί στον πολύ κόσμο να ακούγονται κινέζικα, ωστόσο είναι εξαιρετικά κρίσιμα για την πορεία της ανάπτυξης. Ωστόσο, θα πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή ώστε και η κοινωνία και ειδικά οι πλέον ευάλωτοι να ανακουφιστούν αλλά και να μη διαταραχθεί η σταθεροποίηση της οικονομίας…