Ο Σάιμον Κούπερ, αρθρογράφος των «Financial Times» και συγγραφέας ενός από τα ωραιότερα βιβλία για το ποδόσφαιρο που έχω διαβάσει («Football against the enemy», για όποιον ενδιαφέρεται), ζει στο Παρίσι. Λίγα βήματα από το σπίτι του είναι ένα παλιό καφέ που ονομάζεται Le Progres. Η Πρόοδος. «Φαντάζομαι στα τραπεζάκια του, πριν από έναν αιώνα, να μαζεύονται σοσιαλιστές με τα καπέλα και τα περιποιημένα μουστάκια τους, άνδρες που πίστευαν στην πρόοδο, να συζητούν για την ανύψωση των φτωχών», έγραφε πριν από δέκα χρόνια, το 2012, σ’ ένα άρθρο όπου υποστήριζε ότι η πίστη στην ιδέα της προόδου, μια ιδέα που γεννήθηκε τον 18ο αιώνα, «υποχωρεί σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες κι έχει φθάσει στο ναδίρ». Κανείς από τους θαμώνες του καφέ δεν πιστεύει, έγραφε, ότι η επόμενη γενιά θα ζήσει καλύτερα από την προηγούμενη. Και όποιος πιστεύει ακόμη στη δύναμη της πολιτικής να ανυψώνει την ανθρωπότητα, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί εκκεντρικός. Οι άνθρωποι ελπίζουν ακόμη, αλλά μόνο σε μια πρόοδο ατομική ή οικογενειακή. Σαν η ιδέα της προόδου να έχει «ιδιωτικοποιηθεί».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ