Δεν σχηματίστηκε από επιλογή, αλλά από ανάγκη: όσο ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβαινε στην εξουσία και ειδικά το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησής του, πορεύτηκε με το σύνθημα του νέου απέναντι στο παλιό. Αυτό στην πράξη σήμαινε πως τα κόμματα που διαμόρφωσαν την περίοδο μετά τη Μεταπολίτευση δεν ξεχώριζαν στη συριζαϊκή ανάγνωση. Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να είχε πληρώσει μεγαλύτερο μερίδιο της κρίσης απ’ τη ΝΔ, όμως, με αφορμή την περίοδο της συγκυβέρνησης, η Κουμουνδούρου «έπαιζε» απέναντι και στα δύο – ο παραδοσιακός αντίπαλος και ο πιθανός σύμμαχος που όμως έχασε τον δρόμο του. Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, ξεκίνησε η αντεπίθεση αυτού που έμελλε να γίνει γνωστό ως «μέτωπο λογικής» ή «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», που στηλίτευε τον συριζαϊκό τρόπο διακυβέρνησης και τις προσπάθειες ελέγχου της Δικαιοσύνης και των ΜΜΕ. Το 2019, η νίκη της ΝΔ, που εκ του αποτελέσματος ωφελήθηκε περισσότερο, οφείλεται και στους ψηφοφόρους εκείνους που την επέλεξαν για πρώτη φορά, με στόχο να αλλάξει η κυβέρνηση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή