Ανυπακοή και αξιοπρέπεια

Οποιος είδε τον πρώην επικεφαλής οικονομολόγο του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ να σπεύδει να πάρει θέση διαψεύδοντας αυτούς που τον επικαλούνταν παραμονές των εκλογών στη Γαλλία κατάλαβε ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά στη δεύτερη οικονομία της ευρωζώνης. Αυτός σπάνια παρεμβαίνει στα πολιτικά δρώμενα. Λίγες ώρες μετά επιβεβαιώθηκε, καθώς ο ακροαριστερός συνασπισμός υπό τον Μελανσόν με μια …ουτοπική ακόμα και για τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015 ατζέντα οικονομικών πολιτικών πέτυχε να τερματίσει σχεδόν ισόπαλος του υποψηφίου που υποστηρίχτηκε από τον γάλλο πρόεδρο Μακρόν. Σε απλά ελληνικά υποσχέθηκε στους Γάλλους ένα διευρυμένο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του 2014, με όλα τα βασικά χαρακτηριστικά παρόντα… Το μενού είχε πολλή από «αξιοπρέπεια» και «ανυπακοή», απευθυνόμενο κυρίως στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Ακόμα περισσότερη αλόγιστη μοιρασιά κρατικών δαπανών, χωρίς ακριβή κοστολόγηση και σταθερή την άποψη ότι «λεφτά υπάρχουν» αλλά για κάποιο λόγο δεν μοιράζονται στον λαό… Επίσης κορόνες περί δήθεν φορολόγησης των πλουσίων και των ισχυρών, ξανά χωρίς κοστολόγηση, περισσότερο ως τιμωρία και όχι ως πηγή εσόδων. Και … πολύ από θεωρίες συνωμοσίας, από αυτές που πιάνουν σε συγκεκριμένα στρώματα του πληθυσμού όταν αυτά αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και ψάχνουν από κάπου να πιαστούν, διανθισμένα, εκτός του αντιευρωπαϊσμού με ψήγματα φιλοπουτινισμού.