Πέρασε και την πρώτη της κρίση η Χαριλάου Τρικούπη επί ηγεσίας Νίκου Ανδρουλάκη, αν και δεν τους είδα να ταράζονται, οφείλω να ομολογήσω. Στην αποχώρηση του Σπύρου Καρανικόλα αναφέρομαι, η οποία και εξέπληξε και δεν εξέπληξε. Τι εννοώ; Οτι αιφνιδίασε μεν με τον τόνο και τη στιγμή που ανακοινώθηκε, υπό την έννοια ότι δεν είχε προηγηθεί κάποια κίνηση, κάποια αντιπαράθεση, που να την προαναγγέλλει. Αλλά δεν εξέπληξε τελικά, καθώς είχαν καταγραφεί και στον δημόσιο λόγο αποκλίσεις ύφους και πολιτικής ουσίας από τις κεντρικές γραμμές της Χαριλάου Τρικούπη. Κοινώς, συγκατοικούσαν μεν, αλλά δεν τα έβρισκαν κιόλας, πόσω μάλλον μετά την ήττα του Ανδρέα Λοβέρδου, που ο Καρανικόλας είχε στηρίξει στις εκλογές ηγεσίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή