Ας είμαστε ειλικρινείς: Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία (αν και με διαφορετικό τρόπο) η μεταξύ μας εθνική αντιπαράθεση περνάει στην κοινωνία μέσα από τη μιντιακή κάλυψη, τις εμπρηστικές δηλώσεις και τον εσωτερικό σχολιασμό που επηρεάζεται από κομματικές αντιπαλότητες και μικροπολιτικές επιδιώξεις. Ολο αυτό είναι, εν μέρει, κατανοητό. Ομως δεν είναι απαραιτήτως και ασφαλές. Διότι, ακόμη κι αν η πρόθεση των ηγεσιών είναι να μείνει όλη αυτή η ένταση στο επίπεδο της ρητορικής, η πρόσφατη ιστορία μάς έχει δείξει ότι η δημιουργία κλίματος δεν θέλει και πολύ για να ξεφύγει και να καταλήξει σε συμβάν ή ατύχημα. Για να το πούμε κι ακόμη πιο ωμά, δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από το 1996 και οι μνήμες των γεγονότων που παραλίγο να μας φέρουν σε σύρραξη είναι νωπές. Τα παιχνίδια πολέμου θέλουν προσοχή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή