Το σύνδρομο των «χαμένων πατρίδων» υπήρξε για ένα μεγάλο διάστημα του 19ου και 20ού αιώνα το υπόβαθρο αιματηρών πολέμων σε πολλές περιοχές της Ευρώπης. Ενα τέτοιο αίσθημα «αδικίας» για τις χαμένες πατρίδες είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη Βαλκανική γειτονιά μας: στους βούλγαρους γείτονές μας που επέλεξαν το στρατόπεδο των ηττημένων σε όλες τις κρίσιμες πολεμικές αναμετρήσεις του 19ου και 20ού αιώνα· στους Σέρβους οι οποίοι από κυρίαρχη εθνότητα μιας πολυεθνικής Γιουγκοσλαβίας των 225.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και των 23 εκατομμυρίων κατοίκων έχουν σήμερα συρρικνωθεί στο 1/3 του εδάφους και στο 1/3 του πληθυσμού, χωρίς  πρόσβαση στη θάλασσα. Εχουμε και εμείς τις δικές μας χαμένες πατρίδες αλλά παρόμοια συναισθήματα έχουν και οι Ούγγροι που μετά την κατάρρευση της αυτοκρατορίας τους συρρικνώθηκαν αφήνοντας εκτός συνόρων εκατομμύρια συμπατριώτες τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή