Η συναισθηματική γεωγραφία του «Οδυσσέα»

^«Αγέρηδες λυσσομανούσαν γύρω του, αγέρηδες που τσιμπούσαν κι έκοφταν. Καταφθάνουν, κύματα. Τα άλογα του πόντου με τις λευκοχαίτες τους, φρουμάσσοντας, μ’ αστραφτανέμου χαλινά οι κέλητες του Μάνανααν. Αυτό το αγέρι είναι γλυκύτερο. Οίκοι που σαπίζουν, ο δικός μου, εκείνου, όλων μας. Είπες στην αριστοκρατία του Κλόνγκοους πως έχεις ένα θείο δικαστή κι ένα θείο στρατηγό στον στρατό. Ξεκόλλα απ’ αυτούς, Στίβεν. Δεν είναι εκεί η ομορφιά. Ούτε και στον βαλτωμένο κόλπο της βιβλιοθήκης Μαρς όπου διάβαζες τις ξεθωριασμένες προφητείες του Ιωακείμ Αβά». Το απόσπασμα από τον «Πρωτέα» του «Οδυσσέα» είναι ένα από τα δεκάδες που συνθέτουν το εικονογραφημένο πανόραμα «Αγαπημένο Bρωμοδουβλίνο» (εκδ. Τόπος), με την υπογραφή του Αρη Μαραγκόπουλου. Πρόκειται ουσιαστικά για την επαυξημένη έκδοση του τόμου που είχε κυκλοφορήσει το 1997 (Κέδρος), με μεγαλύτερο πλέον ερμηνευτικό εύρος, ειδικά για την περίσταση των 100 ετών από την κυκλοφορία του τζοϊσικού magnum opus. Με τον πλοηγό αυτό, όπως τον χαρακτηρίζει, ο συγγραφέας συμπληρώνει μία τριάδα μυητικής ανάγνωσης, μαζί με τα «Ulysses – οδηγός ανάγνωσης» (έφτασε στην 4η έκδοση το 2022) και «Τζάκομο Τζόις» (αμφότερα από τον Τόπο).