Η δημαγωγία στην εκπαίδευση μας έφερε στο χείλος της καταστροφής

Να λοιπόν, που έφθασε ο κόμπος στο χτένι. Οσα προβλέπαμε από το μακρινό 2010 δυστυχώς επαληθεύονται. Τα προβλήματα και οι ελλείψεις, που παρατηρούνται, πρωτίστως, στον κατασκευαστικό κλάδο, αλλά και στον τουριστικό, είναι απόρροια της στρεβλής εκπαιδευτικής πολιτικής, που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις από το 1990 έως το 2019. Κυρίως, η δημιουργία πανεπιστημιακών σχολών και ΤΕΙ σε κάθε πόλη και κωμόπολη κατέληξε να απορροφά το 80% των αποφοίτων των Λυκείων, αφήνοντας ένα μικρό ποσοστό της τάξης του 10% να προωθείται σε σχολές κατάρτισης και επαγγελματικής εκπαίδευσης (ένα 10% επαναλαμβάνει την προσπάθεια την επόμενη χρονιά). Ιδιαίτερα στο διάστημα 1996-2008 δημιουργήθηκαν εκατοντάδες τμήματα, πολλά εκ των οποίων είχαν εξωτικά ή ανύπαρκτα γνωστικά αντικείμενα. Η επιτομή δε της ανισόρροπης πολιτικής ήρθε στο διάστημα 2015-2019, όταν όλα τα τμήματα των ΤΕΙ, ακόμη και εκείνα, που έπρεπε προ πολλού να είχαν ενταχθεί στα διετούς φοίτησης ΙΕΚ, δηλαδή στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, προήχθησαν εν μιά νυκτί σε πανεπιστημιακά. Ακόμη και τμήματα επεξεργασίας ξύλου ή κατασκευής μουσικών οργάνων μετονομάστηκαν σε τμήματα ανάλογων επιστημών (sic).