Ενα καλαμπούρι

Εβλεπα τις φωτογραφίες τους στο νυχτερινό τρένο. Εντάξει, άνθρωποι είναι, με σκοτούρες, ο ένας μεθαύριο έχει εκλογές, ο άλλος όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τον ρωτούν αν έχει καταλάβει ότι είναι καγκελάριος, θέλουν λοιπόν κι αυτοί να χαλαρώσουν, να πιουν ένα ποτήρι κρασί, να πουν ένα καλαμπούρι. Ομως. Πηγαίνουν σε μια χώρα που βομβαρδίζεται εδώ και τέσσερις μήνες και θρηνεί κάθε μέρα 100 με 200 νεκρούς. Γνωρίζουν ότι φωτογραφίζονται και, φυσικά, εγκρίνουν οι ίδιοι τις φωτογραφίες που θα δοθούν στη δημοσιότητα. Γιατί πρέπει λοιπόν να εκπέμπουν τέτοιο κέφι; Γιατί πρέπει να δείχνουν ότι αυτό που κάνουν τους αγγίζει τόσο λίγο;