Οι πόλεμοι του Βιετνάμ, των Φόκλαντς, του Αφγανιστάν, ακόμα και της Μέσης Ανατολής, ήταν «μακριά». Μπορούσαν οι πολίτες ανάμεσα στους ειδησεογραφικούς βομβαρδισμούς, απερίσπαστοι, να αγοράσουν τριάρι, νέα έπιπλα στην κουζίνα ή το σεντάν των χιλίων κυβικών σε κόκκινο χρώμα. Οι ανατιμήσεις οφείλονταν στον πληθωρισμό, η καθημερινή οικονομία τις είχε συνηθίσει, είχε βρει τα μπάι πας στη φοροδραπέτευση, σε μια προσαρμοστική ελαστικότητα. Σήμερα ο πόλεμος της Ουκρανίας έχει εγκατασταθεί μέσα στην καθημερινή οικονομία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή