Η Μουσική Ακαδημία των Σπετσών

Τον Ιανουάριο του 1984 η Ζωή Παπαδάκη προσελήφθη ως λογίστρια και οικονομική διαχειρίστρια στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή. Μέχρι τότε δεν είχε καμία επαφή ούτε με τις Σπέτσες ούτε με το ιστορικό πρότυπο σχολείο που λειτουργούσε στο νησί από το 1927 και είχε κλείσει έναν χρόνο πριν αναλάβει τα καθήκοντά της. Η πρώτη της «άχαρη» αποστολή ήταν να εισπράξει τις οφειλές των μαθητών από προηγούμενα έτη. Οι γονείς που αποφάσιζαν να φοιτήσουν τα παιδιά τους εκεί χρειαζόταν να δαπανούν κάθε μήνα ένα ποσό που αντιστοιχούσε σε ενάμιση μισθό δημοσίου υπαλλήλου – περίπου 30.000 δραχμές. Για τις παροχές όμως που προσέφερε στους μαθητές – πέρα από τη στέγαση και τη σίτισή τους – η κυρία Παπαδάκη θεωρεί ότι δεν ήταν πολλά χρήματα. «Σκεφτείτε ότι τη δεκαετία του ’40 και ακόμη περισσότερο το ’50 και το ’60 έκανα μαθήματα και εργαστήρια τα οποία ήταν άγνωστα στην Ελλάδα. Εργαστήρια χημείας, φυσικής, σκουός. Μάλιστα το συγκεκριμένο άθλημα τους το δίδαξε ένας άγγλος καθηγητής, αφού στην Ελλάδα δεν υπήρχε».