Η προσπάθεια οικονομικής εξυγίανσης του ελληνικού επαγγελματικού μπάσκετ μέσω της αυστηροποίησης των κανονισμών για την αδειοδότηση των ομάδων δεν είναι εύκολη. Και, όπως φαίνεται, δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Κυρίως επειδή το οικονομικό περιβάλλον δεν είναι σταθερό.

Δεν μπορείς, για παράδειγμα, να ζητάς από τις ΚΑΕ να καταθέτουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς ως προϋπόθεση για να πάρουν την άδεια και την ίδια στιγμή να μην υπάρχει τηλεοπτικό συμβόλαιο ή κεντρική χορηγία του πρωταθλήματος, άρα να μην μπορούν οι ομάδες να κάνουν καμία απολύτως πρόβλεψη για τα έσοδά τους.

Τέτοιου είδους ζητήματα προέκυψαν αυτό το καλοκαίρι με αποτέλεσμα η νεοσυσταθείσα Επιτροπή Αδειοδότησης του ΕΣΑΚΕ ουσιαστικά να ακυρωθεί από το ΔΣ, που απέρριψε τις εισηγήσεις της. Η εικόνα που βγήκε προς τα έξω δεν ήταν καλή, διότι αυτό που έγινε στην πραγματικότητα ήταν οι ίδιες οι ομάδες να αναιρέσουν εκείνο στο οποίο προηγουμένως είχαν συμφωνήσει. Αλλά συμβαίνει συχνά η εφαρμογή ενός κανονισμού να αναδεικνύει προβλήματα που δεν είχαν προβλεφθεί κατά τη θέσπισή του. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνουν οι βελτιώσεις που χρειάζονται και δεν θα χαθεί η ουσία, που είναι η οικονομική εξυγίανση των ΚΑΕ και κατ’ επέκταση του πρωταθλήματος.

Πιο εύκολο είναι, πάντως, να εκλείψουν οι πάσης φύσεως σκιές, που κάνουν εξίσου μεγάλο ή και μεγαλύτερο κακό. Είτε αφορούν τη διαιτησία είτε τον παράνομο στοιχηματισμό είτε οτιδήποτε άλλο. Το μόνο που χρειάζεται για να διαλυθούν είναι βούληση και μια συμφωνία ότι αυτό που πρέπει να προταχθεί είναι το γενικό καλό, το καλό του πρωταθλήματος.

Σε έναν συνεταιρισμό που σέβεται τον εαυτό του, όπως πρέπει να είναι ο ΕΣΑΚΕ, το σωστό αμπαλάρισμα και προώθηση του «προϊόντος» (δηλαδή του πρωταθλήματος) αποτελεί πιο σημαντική προτεραιότητα από τα επιμέρους συμφέροντα των εταίρων. Αν αυτό γίνει κατανοητό και αποδεκτό, τότε θα υπάρξει η βούληση και θα βρεθεί ο τρόπος για να διαλυθούν όλες οι σκιές…