Ο Ντμίτρι Μουράτοφ είναι δημοσιογράφος, διευθυντής της «Νόβαγια Γκαζέτα» (της εφημερίδας όπου εργαζόταν η δολοφονηθείσα Αννα Πολιτκόφσκαγια). Πέρυσι τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης. Στις 24 Φεβρουαρίου, όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, δημοσίευσε ένα επικριτικό κείμενο για την πολεμική αυτή πράξη, τονίζοντας ότι δεν θεωρούν «την Ουκρανία εχθρό ούτε τα ουκρανικά γλώσσα του εχθρού».

Οταν, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, πήρε με μερικούς συναδέλφους του συνέντευξη από τον ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, το ρωσικό κράτος απαγόρευσε τη δημοσίευσή της. Τότε σκέφτηκε: από τη στιγμή που δεν έχεις στοιχειώδη ελευθερία, δεν έχει νόημα να βγάζεις μια αυτολογοκριμένη εφημερίδα. Προτίμησε να την κλείσει. Λίγες εβδομάδες μετά, έφυγε από τη Ρωσία και, ήδη, η εφημερίδα εκδίδεται σε πολλές γλώσσες στη Ρίγα της Λετονίας.

Ο Ντμίτρι Μουράτοφ δεν ανέχεται το καθεστώς της Ρωσίας και δεν αισθάνεται καλά που η χώρα του διεξάγει κατακτητικό πόλεμο κατά μιας γειτονικής χώρας – όποιο ιστορικό αφήγημα κι αν επικαλείται γι’ αυτό. Τις προάλλες δημοπράτησε το μετάλλιο του Νομπέλ. Δεν πήγε κι άσχημα, έπιασε πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια, που θα δοθούν σε εκτοπισμένα λόγω του πολέμου παιδιά από την Ουκρανία. Κι αυτό δουλειά του Τύπου είναι: υπόθεση ελευθερίας και δικαιοσύνης.