Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που με δάκρυα χαράς ο Σαϊντού Καμαρά αγκάλιασε συμμαθητές και φίλους, ευχαριστώντας τους για τον αγώνα που έδωσαν μαζί του για την εξασφάλιση του ασύλου του. Για τον νεαρό μαθητή από τη Γουινέα, για τον οποίο η Ελλάδα έγινε δεύτερη πατρίδα του, ξέσπασε κύμα αλληλεγγύης μετά την πρώτη απορριπτική απόφαση. Ωστόσο, όπως φαίνεται, δεν ήταν ο τελευταίος που έπρεπε να παλέψει με τις απορριπτικές αποφάσεις της Υπηρεσίας Ασύλου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή