Λίγα πράγματα μπορούν να έχουν τόσο κόστος όσο η αλήθεια. Και παρότι υποτίθεται ότι η δημοσιότητα, η διαφάνεια, η αποκάλυψη όσων η εξουσία επιδιώκει να συγκαλύψει είναι ταυτόχρονα θεμελιώδεις συνθήκες της δημοκρατίας και βασικά προτάγματα της νεωτερικότητας, την ίδια στιγμή οι εξουσίες, κρατικές αλλά και ιδιωτικές, κάνουν ό,τι μπορούν ώστε ολοένα και μεγαλύτερο μέρος πλευρών της δράσης τους τελικά να καλύπτεται από πέπλο μυστικότητας. Ενα διαρκώς διευρυνόμενο πλέγμα νομοθετικών προβλέψεων, ποινικών διατάξεων και τεχνολογικών φραγμών στέκεται ανάμεσα στη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών και αυτό που όντως κάνουν τα κράτη, όχι μόνο όταν αυτά κάνουν πόλεμο, μυστική διπλωματία, ή κατασκοπεία, αλλά και σε θέματα όπως η πολιτική για το Μεταναστευτικό.  Ουσιαστικά, η έννοια του «απόρρητου» γίνεται συνώνυμη της συνειδητής κρατικής παραπληροφόρησης. Ομως, η αποκάλυψη των «μυστικών του κράτους» υπήρξε πάντοτε αναγκαία συνθήκη της κοινωνικής και πολιτικής προόδου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή