Κάθε χρόνο έχουμε την ιστορία των πόθεν έσχες. Μία μέρα ή δύο διαρκεί και πυροδοτεί από φτηνό κουτσομπολιό μέχρι ένα ρεύμα λαϊκισμού που συχνά τέμνεται με την αντι-πολιτική. Τα εισοδήματα των πολιτικών, τα περιουσιακά στοιχεία βγαίνουν στο φως μέχρι το επόμενο έτος. Και τελικά ούτε πόθεν έχουμε ούτε έσχες. Καθώς ούτε σοβαρός έλεγχος γίνεται με όρους χρονικούς ούτε επί της ουσίας. Κι όμως η πλήρης διαφάνεια των όσων εμπλέκονται με τα κοινά είναι μέρος της δημοκρατίας. Γι’ αυτό απαιτείται μια άλλη διαδικασία, πιο ουσιαστική, που να απαντά για παράδειγμα αν κάποιος ή κάποια πλούτισε από την πολιτική του δράση, αν προσήλθε εύπορος σε αυτήν, αν όντως συναντάται σε παράξενες συναλλαγές και διαδρομές χρήματος και κυριοτήτων.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ