«Η φτώχεια καθόρισε τις αξίες μας»

Ποιο θεωρείτε ως το συγκλονιστικότερο περιστατικό της παιδικής και της εφηβικής σας ηλικίας που αισθάνεστε να καθόρισε τη μεταγενέστερη εξέλιξή σας;

Το πιο κρίσιμο στοιχείο που καθόρισε τα πάντα, όχι μόνο για μένα, αλλά για ολόκληρη τη γενιά μου στην ελληνική επαρχία, ήταν η φτώχεια. Αυτή υπήρξε το έναυσμα για τη διαδρομή που ακολούθησε, όπως επίσης η συνειδητοποίηση των γονιών μας ότι εμείς τα παιδιά έπρεπε να ξεφύγουμε από τη δική τους κατάσταση κι ότι αυτό μπορούσε να γίνει μόνο αν μαθαίναμε γράμματα. Οι γονείς μου ήταν παιδιά προσφύγων, οι παππούδες μου είχαν έρθει με τη Μικρασιατική Καταστροφή από την Ανατολική Θράκη. Η φτώχεια οριζόταν όχι μόνο από τη δυσκολία να επιβιώσει κάποιος, αλλά κυρίως από αρετές. Να μαθαίνεις ότι μια μεγάλη αξία στη ζωή είναι η εργασία, όπως επίσης το να σέβεσαι τους μεγαλύτερους. Θυμάμαι επίσης πως δεν θα έβλεπες φτωχό παιδί που να μη φοράει καθαρά ρούχα – μπαλωμένα αλλά καθαρά. Επομένως, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, η φτώχεια ήταν αυτή που καθόριζε τη ζωή μας και κυρίως τις αξίες της. Αξίες που μας τις έδωσαν αγράμματοι και φτωχοί γονείς.